CU toen, CU nu, CU later!

Vroeger snelde je vanuit station Utrecht Centraal naar de bus van Eurolines naar Parijs, die vertrok vanaf het Jaarbeursplein. Dan kwam je langs de vlaaien uit Limburg en de likeurshop. Nu lunch je op de trappen van het Stadskantoor of je skate er.

Vroeger pikte je pa je op bij het taxiplatform als je een weekend naar huis kwam inclusief volle tas met vuile was. Nu flaneer je onder het bollendak en/of parkeer je je fiets in de grootste fietsenstalling ter wereld.

Vroeger ging je naar je oma in Zeist met bus 74, vanuit het station door die gang met dat mannetje met die gitaar. Nu loop je over het Stationsplein richting de singel, die weer helemaal rond is.

Vroeger liep je langs de walm van frieten en snackmuren in Hoog Catharijne, nu koop je daar sneakers en ruik je bruisballen voor in bad.

Vroeger kon je alleen met de auto of fiets van de oude binnenstad naar de Croeselaan, nu wandel je over de Moreelsebrug met het mooiste uitzicht ever.

Metamorfose van beeld en geluid

Het Utrechtse Stationsgebied heeft sinds 2007 een complete metamorfose ondergaan. En het is tof om dat in beeld te brengen. Een trip down memory lane. Dat doen we nu, in 2022, na 15 jaar slopen en bouwen. Van 16 augustus tot 17 oktober loop je in een uurtje langs de projecten waar we al die jaren aan werkten. En waar je ongetwijfeld ook wel eens last van hebt gehad. Laat je verrassen door de beelden en luister naar de verhalen over details-die-je-misschien-nog-nooit-opgevallen-zijn ingesproken door Tjerk van Impelen die sinds de geboorte van CU2030 erbij is.

Beeld van bewoners

Leuk detail is dat we foto’s mochten gebruiken van Utrechters die 15 jaar lang het Stationsgebied afstruinden en archieven van hier tot Tokio hebben aangelegd. Rob van der Lingen hield gedurende het hele project samen met Herbert Boland de site bouwpututrecht.nl bij. Hij woonde enige jaren op het Smakkelaarsveld en maakte de transformatie van het stationsgebied van dichtbij mee. “Het was een project op de vierkante centimeter”, zo vertelt hij. “Er was geen opslagmogelijkheid voor de bouwmaterialen en de winkels moesten gewoon openblijven, dus ieder verbouwingsproject werd van minuut tot minuut gepland. Het is indrukwekkend hoe alles schijnbaar moeiteloos in elkaar paste met een imposant eindresultaat.”

Ook binnenstadsbewoner Jan Koning volgde de sloop en bouw op de voet. Letterlijk, want na zijn pensioen wandelde hij 2 á 3 dagen per week met zijn camera langs de projecten. “Vanuit mijn voortuin zag ik alles gebeuren. Ik begon foto’s te maken, niet met het idee dat ik dit 15 jaar zou blijven doen. Maar elke dag gebeurde er wel iets dus ik ben het blijven doen.”

Nou ja, we kunnen er veel woorden aan vuil maken. Ga zelf maar kijken. CU there.

En o ja, vroeger was alles beter? Nou, mooi niet!

De audiofragmenten (en uitgeschreven teksten) die je op locatie kunt luisteren, vind je ook hier.

Credits

Beeld: Jan Koning, Rob van der Lingen, Gerrit Serné, Utrechts Archief

Vormgeving; Karen Broekhuizen voor EnOf

Productie: Bordbusters

Audiostem: Tjerk van Impelen

Audio-opnames: Elger van der Wel

Productie: Nynke van Spiegel